ช่วงชีวิตของ ด. ช.พวง ลุล่วง ในช่วงวัยเยาว์ ได้แวะเวียนมาช่วยพระเณรในวัดศรีฐานใน เป็นประจำ บางครั้งก็พักค้างคืนที่วัด บิดา มารดาเห็นว่าบุตรชายของตนมีความสนใจในพระพุทธศาสนา ก็ส่งเสริมโดยมิได้ห้ามปรามแต่อย่างใด ช่วงเวลานั้นนับเป็นช่วงที่สำคัญที่ ด.ช.พวง ลุล่วง ได้มีโอกาสพบกับ พระอาจารย์สอ สุมังคโล (เกิดในสกุลไชยเสนา ณ บ้านศรีฐาน) พระลูกวัดในวัดศรีฐานใน มีอายุเพียง 26 ปี แม้จะบวชได้เพียง 6 พรรษา แต่พระอาจารย์สอ สุมังคโล ก็เป็นพระที่เคร่งครัดในพระวินัย มีความรู้แตกฉานทั้งทางด้านปริยัติ อีกทั้งยังมีวัตรปฏิบัติที่เข้มงวด เคารพครูบาอาจารย์ มีจิตใจแน่วแน่ในการปฏิบัติธรรมเพื่อหลุดพ้นและตั้งใจอบรมสั่งสอนอุบาสกอุบาสิกา จนเป็นที่นับถือของคนทั่วไป
พระอาจารย์สอ สุมังคโล ได้เห็นถึงความสนใจในพระพุทธศาสนาของเด็กชายพวง ลุล่วง นอกจากนั้นท่านยังได้เห็นแววของเด็กชายพวง ลุล่วงว่าเป็นเด็กที่ว่านอนสอนง่าย เชื่อฟัง และปฏิบัติตามคำแนะนำสั่งสอนได้เป็นอย่างดี เห็นทีจะมีวาสนา บารมี สั่งสมมาแต่ชาติปางก่อน จึงเมตตาอบรมสั่งสอนให้รู้หลักในการปฏิบัติต่อครูบาอาจารย์ สอนให้สวดมนต์ นั่งวิปัสสนากรรมฐาน จนกระทั่งเด็กชายพวง สามารถสวดมนต์ ทำวัตรเช้า-เย็น ได้ตั้งแต่ยังไม่บวชเณรเสียอีก
ในช่วงเวลานั้นเองที่พระอาจารย์สอ กำลังจะไปศึกษาปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่เสาร์ กันตสีโล พระอาจารย์องค์สำคัญในสายวิปัสสนากรรมฐาน และเป็นอาจารย์ของหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ขณะนั้นหลวงปู่เสาร์ จำพรรษาอยู่ที่วัดดอนธาตุ ซึ่งเป็นวัดบนเกาะกลางลำน้ำมูล ในอำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี พระอาจารย์สอต้องการคนติดตามไปอุปัฎฐากในระหว่างการเดินทาง เพราะโดยปกติแล้วพระสายกรรมฐาน ไม่สามารถถือเงินได้ ท่านจึงได้เอ่ยปากขอกับพ่อเนียม บิดาของ ด.ช.พวง ลุล่วง เพื่อให้ ด.ช.พวงติดตามไปรับใช้ในช่วงที่จะธุดงค์ ไปปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่เสาร์
ด.ช.พวง ลุล่วง ในวัย 14 ปี จบชั้นประถมศึกษาภาคบังคับพอดี ยังไม่มีภาระหน้าที่อะไรที่สำคัญนอกจากช่วยงานที่บ้าน พ่อเนียมจึงกลับมาถามว่าอยากไปธุดงค์รับใช้ปรนนิบัติพระอาจารย์สอหรือไม่ ด.ช.พวง ทราบความประสงค์ของพระอาจารย์สอ และด้วยความอยากจะไปดูความเจริญในจังหวัดอุบลราชธานี จึงตัดสินใจติดตามพระอาจารย์สอในการเดินทางไปปฏิบัติธรรมร่วมกับหลวงปู่เสาร์ในทันทีโดยมิได้ลังเล
ส่วนพระอาจารย์สอ สุมังคโล หลังจากที่ถวายตัวเป็นลูกศิษย์หลวงปู่เสาร์ และได้ติดตามการจาริกครั้งสุดท้ายของหลวงปู่เสาร์ที่เมืองจำปาศักดิ์ ระหว่างนั้นหลวงปู่เสาร์ก็มรณภาพ หลังจากเสร็จงานฌาปณกิจหลวงปู่เสารฺ พระอาจารย์สอ สุมังคโล จึงเดินทางต่อไปฝากตัวเป็นศิษย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ที่วัดป่าบ้านหนองผือ ได้ร่วมจำพรรษากับหลวงปู่มั่นอยู่ระยะหนึ่ง ท่านได้ป่วยเป็นไข้อยู่ประมาณหนึ่งเดือน เหลือวิสัยที่จะเยียวยา ได้มรณภาพกลางพรรษานั่นเอง (อายุ 29 ปี 9 พรรษา) ส่วนการฌาปณกิจก็เป็นอย่างเรียบง่าย เช่นเดียวกับหลวงปู่เนียม ตามแบบฉบับของพ่อแม่ครูอาจารย์สายหลวงปู่มั่น อย่างเรียบง่าย สอนให้เห็นชีวิตว่าไม่มีอะไรยั่งยืน มีตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป เป็นสัจธรรมของชีวิตทุกผู้ทุกนาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น