ในพรรษาที่ 9 ปี พ.ศ. 2499 ในช่วงพรรษาพระพวงได้รับมอบหมายจากพระอาจารย์ฝั้นให้กลับมาจำพรรษาที่วัดป่าภูธรพิทักษ์ พอออกพรรษาก็กลับมาช่วยพระอาจารย์ฝั้นที่ถ้ำขาม ขณะนั้นพระพวงได้ทราบข่าวจากบ้านศรีฐานว่าโยมบิดาป่วยหนัก พระพวงจึงได้กราบลาหลวงปู่ฝั้นกลับบ้านศรีฐานโดยทันที แต่เมื่อเดินทางกลับไปถึงโยมบิดาได้เสียชีวิตลงแล้ว เพราะในอดีตการติดต่อสื่อสารยังเป็นไปด้วยความลำบาก ต้องใช้จดหมายหรือโทรเลข และกว่าโทรเลขจะเดินทางไปถึงเวลาก็ล่วงเลยไปกว่า 1 สัปดาห์ เมื่อกลับถึงบ้านศรีฐานพระพวงได้อยู่ดูแลจัดงานเพื่อบำเพ็ญกุศลให้โยมบิดาจนเรียบร้อย
ระหว่างนั้นเองพระอาจารย์บุญช่วย ธัมมวโร เจ้าอาวาสวัดบ้านศรีฐานใน ที่เคยพาท่านไปกราบหลวงปู่มั้น ภูริทัตโต และร่วมบุกเบิกวัดป่าท่าสองคอนมาด้วยกันนั้น ท่านได้กลับมาจำพรรษาที่วัดป่าศรีฐานใน บ้านเกิดของท่านและเป็นวัดที่ท่านเป็นเจ้าอาวาสอยู่เดิม กำลังบูรณะอุโบสถที่วัดป่าศรีฐานในอยู่ ด้วยความกตัญญูรู้คุณที่ท่านได้เคยสั่งสอนอบรมมา พระพวงจึงอยู่ช่วยงานพระอาจารย์บุญช่วย ธัมมวโรเพื่อจะได้บูรณะอุโบสถให้แล้วเสร็จ
หลังจากที่อยู่ช่วยบูรณะอุโบสถได้ประมาณหนึ่งเดือน พระอาจารย์บุญช่วย ธัมมวโร เริ่มอาพาธด้วยโรคชรา เวลานั้นวัดป่าศรีฐานในก็ขาดพระเณร พระพวงจึงได้อยู่ดูแลปรนนิบัติพระอาจารย์บุญช่วยด้วยความกตัญญูกตเวที ที่ท่านเคยได้อบรมสั่งสอนมาตลอดตั้งแต่บรรพชาเป็นสามเณร หลังจากอยู่ดูแลปรนนิบัติท่านได้ประมาณ 1 เดือน อาการป่วยของพระอาจารย์บุญช่วยไม่ดีขึ้น มีแต่ทรุดกับทรุด จนกระทั่งไม่สามารถเยีวยาให้หายได้ ท่านได้มรณภาพลง ณ วัดป่าศรีฐานใน ในกลางปี พ.ศ. 2500 นั่นเอง
พระพวงพร้อมด้วยคณะสงฆ์ตลอดจนชาวบ้านได้ช่วยกันเป็นธุระในการจัดงานถวายเพลิงศพอย่างสมเกียรติของท่าน จนทุกอย่างเรียบร้อย พระพวงก็เตรียมที่จะเดินทางกลับสกลนคร เพื่อไปช่วยพระอาจารย์ฝั้นดูแลถ้ำขามต่อ แต่ทว่าวัดป่าศรีฐานในขณะนั้นได้ขาดพระผู้ใหญ่ที่เป็นที่พึ่งของญาติโยม อุบาสก อุบาสิกาทั้งหลาย และตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดป่าศรีฐานในก็ได้ว่างลง ผู้ใหญ่บ้าน คือ นายเศียร วรพันธ์ พร้อมชาวบ้านทั้งหลายจึงได้พร้อมใจกันนิมนต์ให้พระพวง สุขินทริโย ให้อยู่จำพรรษา และรักษาการเจ้าอาวาสต่อไป
หลวงตาพวงเล่าให้ฟังว่า "ได้พิจารณาแล้วว่าญาติโยมทั้งหลายไม่มีที่พึ่งเพราะไม่มีพระผู้ใหญ่อยู่จำพรรษาเลย ก็เลยตัดสินใจจำพรรษาที่วัดบ้านศรีฐานในเวลาต่อมา"
"ในช่วงใกล้ ๆ เข้าพรรษาในปีนั้น ก็ได้กลับไปลาหลวงปู่ฝั้นที่สกลนคร จริง ๆ แล้วหลวงปู่ฝั้นท่านก็ไม่อยากให้มา เพราะหลวงตาเป็นกำลังสำคัญในการรับภาระหน้าที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะการก่อสร้างวัดถ้ำขาม ซึ่งขณะนั้นกำลังเกณฑ์สามเณรและชาวบ้านช่วยกันสร้าง จึงจำเป็นต้องมีคนคอยดูแล"
"แต่ด้วยจำเป็นหลวงปู่ฝั้นก็ได้อนุญาตให้กลับมาจำพรรษาที่วัดบ้านศรีฐานใน ตามความประสงค์"
ปี พ.ศ. 2501 พระพวง สุขินทริโย ท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นพระครูฐานานุกรม ของพระเทพบัณฑิต (ญาณ ญาณชาโล) วัดสุปัฏนารามวรวิหาร อ.เมือง จ.อุบลราชธานี ที่พระครูใบฎีกาพวง สุขินทริโย ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดศรีฐานในอย่างเป็นทางการ ช่วงเวลากว่า 10 พรรษา ที่พระพวงได้พัฒนาวัดบ้านศรีฐานในให้มีความเจริญรุ่งเรืองเป็นที่ศรัทธาของชาวบ้าน มาโดยตลอด จนปี พ.ศ. 2508 ท่านได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าคณะตำบลกระจาย ต.กระจาย อ.คำเขื่อนแก้ว จ.อุบลราชธานี และเป็นพระธรรมฑูตสายที่ 6 แห่งประเทศไทย
นับจากนั้นหลวงตาพวงได้จำพรรษาอยู่ที่จังหวัดยโสธรตลอดมา และระหว่างนั้นท่านก็ยังได้เดินทางไปกราบหลวงปู่ฝั้น อาจาโร เป็นประจำทุกปีด้วยความเคารพตลอดมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น